Licznik Geigera

-32 stopnie Celsjusza

Fot. Jewgienij Alimow / Muzeum Krajoznawcze Miasta Sławutycza i Czarnobylskiej Elektrowni Atomowej

Siarczysty mróz z temperaturami przekraczającymi -32 st. C i intensywne opady śniegu – w takich warunkach na początku stycznia 1987 r. rozpoczęła się budowa Sławutycza.

Wtedy drwale z czernihowskiego gospodarstwa leśnego zaczęli wycinkę drzew pod przyszłe miasto czarnobylskich atomistów. Ze względu na braki sprzętowe, w tym specjalistycznych pojazdów do szybkiego wyrębu drzew, posiłkowano się zwykłymi maszynami rolniczymi. Do pracy skierowano m.in. brygadę traktorzystów z kołchozu „Progres” ze wsi Petruszi z obwodu czernihowskiego.

W styczniu 1987 r. trudno było sobie wyobrazić zarys przyszłego miasta. Widoczna była tylko szeroka polana, z której odchodziły wycięte pasy lasów w kierunku poszczególnych osiedli. Aby kierowcy mogli sprawnie poruszać się po tym terenie, na drzewach poprzybijano drogowskazy z nazwami poszczególnych inwestycji, a także mapy dróg.

Przyjmuje się dwie daty, które można uznać za początek budowy Sławutycza. Pierwsza to 15 października 1986 r., kiedy to rozpoczęła się budowa obiektów na osiedlach ekip budowlańców Jakir i Leśnego. Druga to 22 stycznia 1987 r., kiedy to wylano pierwszy metr sześcienny betonu pod fundament pierwszego bloku mieszkalnego w kwartale kijowskim.

Zobacz zdjęcia:

Na placu budowy… Sławutycza