Na terenie kampusu Narodowego Uniwersytetu Technicznego Ukrainy „Politechniki Kijowskiej im. Igora Sikorskiego” odsłonięto pomnik zastępcy kierownika wydziału elektrycznego elektrowni jądrowej w Czarnobylu Aleksandra Leleczenki. Monument stanął przed budynkiem macierzystego wydziału czarnobylskiego bohatera – Wydziału Inżynierii Elektroenergetycznej i Automatyki.
Pomnik przedstawia portret Leleczenki z elementami artystyczno-dekoracyjnymi. Brązowy odlew wykonano według modelu przygotowanego przez znanego rzeźbiarza Anatolija Wasiljewicza Waliewa.
Pierwotnie pomnik miał zostać odsłonięty 26 kwietnia 2020 r. Na przeszkodzie stanęła wówczas pandemia koronawirusa a także brak środków finansowych.
Transmisja z odsłonięcia pomnika:
„… Przewieziony prosto z wydziału do szpitala, nadal mentalnie pozostał w elektrowni obok swoich towarzyszy, którzy dalej walczyli. A potem, prosząc lekarzy o zgodę na wyjście na zewnątrz i zapalenie papierosa, opuścił szpital, złapał przejeżdżający samochód i wrócił na energoblok. Przecież tylko on wiedział, że nie zostały zamknięte dwa awaryjne zawory i nie wyłączono kilka przełączników. Aleksandr Grigoriewicz był przekonany, że dowódca jako pierwszy powinien pójść w bój i jako ostatni opuścić pole bitwy. Po odrzuceniu proponowanej pomocy medycznej, pozostawał bez przerwy w swoim miejscu pracy 27, 28 i 29 kwietnia, kontynuując swoje obowiązki w celu likwidacji skutków awarii na czwartym bloku energetycznym, a także zapewnienia bezpiecznej pracy energobloków nr 1, 2 i 3. Dopiero 30 kwietnia, całkowicie wyczerpany, po otrzymaniu dużej dawki promieniowania, został hospitalizowany. Lekarze zrobili wszystko, aby uratować życie bohatera. Ale byli już bezsilni. 7 maja 1986 r. zmarł Aleksander Grigoriewicz Leleczenko…”
Te powyższe słowa pochodzą z kartki pocztowej z 1988 r., którą w 1992 r. przekazała Muzeum Narodowemu „Czarnobyl” wdowa po zastępcy kierownika wydziału elektrycznego elektrowni jądrowej w Czarnobylu Lubow Mikołaiwna Leleczenko.
