Licznik Geigera

Nasłuchiwanie nietoperzy

Fot. Денис Вишневский / Чорнобильський Радіаційно-екологічний Біосферний Заповідник
Fot. Денис Вишневский / Чорнобильський Радіаційно-екологічний Біосферний Заповідник

Na terenie Czarnobylskiego Radiacyjno-Ekologiczno Rezerwatu Biosfery rozpoczęto akustyczny monitoring nietoperzy w ramach projektu „Polesie – dzika przyroda bez granic”. Nietoperze są jednym z najcenniejszych skarbów rezerwatu. Na terenie Zony mieszka aż 16 gatunków, z czego 13 znajduje się w ukraińskiej czerwonej księdze gatunków zagrożonych.

Ssaki te są wskaźnikiem cennych naturalnych kompleksów, zwłaszcza starych lasów. Jednocześnie są one złożonym przedmiotem badań. Małe rozmiary, nocna aktywność i trudno dostępne miejsca bytowania – to wszystko znacznie ogranicza możliwości kontaktu dla badaczy.

Sytuacja zmieniła się pod koniec XX wieku, kiedy do badań terenowych zaczęto szeroko stosować detektory wykrywające sygnały ultradźwiękowe, za pomocą których nietoperze orientują się w przestrzeni. Tak więc wciąż trudno dostrzec te zwierzęta, ale przynajmniej można je usłyszeć, a tym samym dowiedzieć się o ich obecności, ilości i aktywności.

Obecnie naukowcy używają specjalnych rejestratorów dźwięków, które przez określony czas rejestrują „głosy” nietoperzy. Informacje te są następnie przetwarzane przez komputery.

Czarnobylski rezerwat jest pierwszym obszarem monitorowania nietoperzy w sieci, jaka ma objąć całe Polesie. Na terenie Zony zainstalowano dziesięć punktów obserwacyjnych z rejestratorami dźwięków.

Czarnobylskie gacki, nocki i mopki