Dom porucznika Prawika praktycznie nie odróżnia się od setek innych opuszczonych domów w Czarnobylu. Stoi na ulicy Pokoju 46 – to niepozorny, zarośnięty krzewami i drzewami. Na jednej ze ścian wisi popękana tabliczka z napisem: „W tym domu mieszkał bohater Związku Radzieckiego, bohater Czarnobyla, porucznik Prawik W. P.”
Władimir Pawłowicz Prawik urodził się i wychował w Czarnobylu. Uczył się w szkole nr 1, a w 1982 r. ukończył techniczną szkołę pożarniczą w Czerkasach. Po powrocie w rodzinne strony został szefem zmiany w 2. Zmilitaryzowanej Jednostce Pożarniczej Kijowskiego Obwodowego Zarządu Spraw Wewnętrznych, która ochraniała elektrownię jądrową w Czarnobylu.
Zamieszkał w Prypeci w 16-piętrowym budynku, zwanym „Fudżijamą”. Do dziś zachowała się tabliczka z jego nazwiskiem.
Prawik dowodził pierwszą grupą strażaków, którzy przybyli na miejsce awarii czwartego reaktora. Sam przebywał przy zniszczonym energobloku przez ok. godzinę i 20 minut.
Z powodu ciężkiego stanu zdrowia został wysłany na leczenie do 6. Szpitalu Klinicznego w Moskwie. Zmarł 11 maja 1986 r. Został pochowany na moskiewskim cmentarzu Mitynskim (kwatera 162). Wraz z nim spoczęli tam inni przyjaciele strażacy i pracownicy elektrowni.
Miał 23 lata. Zmarł na miesiąc przed 24 urodzinami. Na dwa tygodnie przed wypadkiem został ojcem – jego żona urodziła córkę Natalię.
Pośmiertnie został odznaczony tytułem Bohatera ZSRR oraz Orderem Lenina. Już w niepodległej Ukrainie został pośmiertnie odznaczony orderem „Za odwagę”.
